Vijf dagen in de week, 3 afspraken maakte ik in de avond, drie volle jaren heb ik dat gedaan. Een verhaal in herinnering…. Ik vergeet het nooit meer, het was een warme dag, toen ik aanbelde bij een rijtjeshuis.

Een onverwachte wending

Een mevrouw deed open en vertelde mijn verhaal, dat ik samen met met mevrouw wilde kijken of de uitvaart goed geregeld was. Ze zei: Nee, mijn man wil dat niet doen.

Haar man had nog maar zes weken te leven

Hij heeft te horen gekregen dat hij aan longkanker zal sterven over zes weken, maar hij wil met niemand de uitvaart regelen.

Hoe kon ik deze mensen de laatste zes weken dragelijker maken

Creatief als ik ben, bedacht ik heel snel, hoe ik deze mevrouw uit deze situatie kon redden en zei: Weet u mevrouw, zeg maar dat er een blonde mevrouw aan de deur staat, komt die vast wel, ik knipoogde naar haar en de man kwam vol overtuiging naar buiten, hij zou de uitvaart niet willen regelen. Hij zei: Je bent net op tied, met een Brabants accent, je bent net op tijd. Ik zei: dan heb ik geluk, u heeft de uitvaart geregeld en ik heb dan vandaag mijn centjes weer verdiend.

Hoe de man zichtbaar zijn mening bijstelde en het ijs brak…

Hij keek mij lachend aan. Het ijs was gebroken. Zal ik vanavond maar bij jullie komen? Ja zei hij.

Diezelfde avond

Die avond ging ik naar deze familie toe, hij liet alles zien wat hij geregeld had voor zijn vrouw. Hij had altijd anderen gezorgd, maar wilde dit niet voor zichzelf. Het hele huis moest ik zien en hij nam mij overal mee naar toe.

Mevrouw had de koffie klaar en er was een ontspannen situatie ontstaan

Daarna hebben we rustig de uitvaart geregeld, we hebben samen gelachen er was af en toe een traan.

Toen de telefoon ging en mevrouw mij bedankte

Zes weken later belde zijn vrouw, haar man was overleden. Ze wilde mij danken voor de mooie momenten die ze gehad hadden na mijn bezoek. Afscheid dat doet ontzettend veel pijn, sterkte voor iedereen en dat er ook iemand voor jou kan zijn.